Interior design: Franse brocante en verstilde nostalgie o.a. displays stylen en tafelschikking

Dit boeket in een soepterrine heb ik zelf gemaakt van zijden bloemen. Op de eettafel heb ik daarvan een krans gemaakt op een glazen taartschaal met in het midden een windlicht met een kaars erin. Het is leuk om daar eens een keer andere voorwerpen voor te gebruiken dan normaal. Op de laatste foto zie je een blauwe soepterrine die ik gisteren bij de kringloop voor mijn zus heb gekocht. Ook deze wordt weer gevuld met zijden bloemen. Ik denk dat het iets wordt met blauw en wit, zodat het er echt uitspringt en HET pronkstuk op tafel wordt! Vooral nu in de Coronatijd is het fijn om in ieder geval een fleurig boeketje op tafel te hebben staan. Nu je zoveel tijd binnen moet doorbrengen kun je het daar maar beter gezellig maken...

Gisteren ben ik toch nog maar een keer naar een paar kringloopjes geweest. Het kan nu nog...  En weer een paar leuke spulletjes gevonden, waaronder een paar kleine goudkleurige frutsels voor onder een stolp. Een beetje mos eromheen en je hebt al een mini kerst tafereeltje. Ik heb al vier mooie pieken, die zet ik met kerst bij elkaar, maar daar kan deze simpele piek natuurlijk nog prachtig bijstaan. Het tinsel is voor in mijn feather tree. Duur op marktplaats, een koopje bij de kringloop. Als je goed zoekt kun je er echt nog wel mooie pareltjes voor weinig geld kopen. Daar komt nog bij dat het zoeken heel leuk is om te doen!

Gek ben ik op die mooie Victoriaanse laarsjes! Deze kocht ik ooit bij Le Passé. Op de tweede foto kun je zien dat de laarsjes bovenin een wandklok stonden bij Le Passé. Bij mij hebben ze een ander plaatsje gekregen. Dat is te zien op foto drie. Ik hoop ooit nog een exemplaar te bezitten....

Mijn oma, helemaal links op de foto, is geboren in 1892. Ik weet niet precies hoe oud ze op deze foto is, maar ik weet wel dat de mensen er vroeger heel wat ouder uitzagen voor hun leeftijd dan nu het geval is. Daarom neem ik aan dat ze nog heel jong was. Op de foto zie je haar ouders, broers en zussen. Allemaal stijfjes rechtop zittend, in hun zondagse kleding, serieus, zelfs een beetje angstig, kijkend in dat rare ding dat fotocamera heet. Hoe anders is het tegenwoordig...

De grote oude beer heb ik, voor een paar euro, bij de kringloop gekocht. Eenmaal buiten in het daglicht zag ik tot mijn grote schrik dat de beer een kleur had, een soort onbestemd geel/oranje, dat totaal niet bij de rest van mijn spullen zou gaan passen. Maar om nou een beer van een paar euro terug te brengen vond ik ook een beetje gênant. Dus moest ik er maar het beste van maken en ging ze mee naar huis. En inderdaad door haar kleur, kan zij ook niets aan doen, viel ze vreselijk uit de toon. Aangezien ik niet voor 1 gat te vangen ben, heb ik haar maar gedoopt. In de thee weliswaar, en ja hoor, ze kreeg een mooi kleurtje alsof ze een paar dagen naar de zon was geweest. Helemaal goed! Met een jurk aan en bruidssluier op en een heerlijk geurend bosje lavendel in haar pootje heeft ze nu een prominent plekje gekregen op de 61 jaar oude linnenkast die mijn ouders bij hun trouwen hebben gekocht en die ik koester...

Ik zei op Instagram al dat ik iets heb met beren met kleren. Ze zijn dan zo schattig. Je kunt ze met accessoires gewoon een hele eigen persoonlijkheid geven. Dit is dan wel geen oudje, maar wel een schatje.  Vind ik zelf tenminste...

Ooit gekocht bij ‘t Moskje en nooit spijt van gehad. Het is een dankbaar object voor steeds wisselende composities. Straks voor kerst ga ik er natuurlijk een prachtige kerstmand van maken. Ik heb al zoveel ideeën, helaas moet ik nog even geduld hebben...

Waar ik erg gelukkig van word is het schuiven met spulletjes en nieuwe “hoekjes” maken. Omdat ik regelmatig verander, en veel spullen en weinig ruimte heb, staan er veel spullen bij mijn vriend. Hij heeft gelukkig een grote zolder en dito schuur. Regelmatig pak ik mijn autootje vol om spullen die ik op dit moment niet gebruik bij hem te stallen en weer spullen van zijn huis naar die van mij te brengen. Op die manier lijkt het net of ik iedere keer nieuwe spulletjes heb en kan ik lekker weer opnieuw beginnen te schuiven...

Al heel lang wil ik zo graag een watten kerstman. De ouden zijn wel vaak prijzig en nog best wel lastig te vinden, tenminste diegenen die ik mooi vind. Totdat ik de webshop van Woonwinkel Rustiek ontdekte.  En daar stond hij, mijn kerstman, te wachten om bij mij kerst te komen vieren. Deze mocht echt niet aan mijn neus voorbij gaan omdat het precies de kerstman was die ik voor ogen had in deze prachtige kleur. Misschien had ik het anders nog niet gedaan maar op 5 december komt Margreet, van Liefde voor Brocante, hier om een kerst fotoshoot voor in haar magazine van kerst 2021 te maken. Voor mij was dit DE reden om de knoop door te hakken en het was bovendien een goed excuus om de aankoop te rechtvaardigen, hihi

Het kan lang duren voordat je een servies compleet hebt. Zeker wanneer het een nogal prijzig servies is... Zo ben ik al jaren bezig met het verzamelen van onderdelen van het servies van Boch Copenhague. Omdat ik een mooi gedekte tafel wil maken voor de kerstbrunch had ik toch nog enkele onderdelen nodig. Dus maar eens op marktplaats kijken. En ja hoor. Ik ben altijd gek op beboterde exemplaren zoals mijn nieuwste aanwinsten, een melkkan en een serveerschaal (zie foto) Deze twee waren de helft goedkoper omdat ze vlekjes hebben (beboterd zijn) Nou daar ben ik alleen maar blij mee! Voor de botervloot en het broodbelegschaaltje moest ik wel de volle prijs betalen. Ze zijn namelijk helemaal gaaf. Toch geef ik de voorkeur aan de wat oudere imperfecte stukken. Imperfecte perfectie dus! Op 5 december wil ik dat er een prachtig versierde kersttafel staat. Dan komt namelijk Margreet, van Liefde voor Brocante, voor het maken van een kerstfotoshoot. Supertrots ben ik natuurlijk! Hoe het er allemaa

Uren kan ik bezig zijn met het veranderen van de inhoud van mijn wandkastje. Komt er een dingetje bij dan moet het hele kastje natuurlijk weer opnieuw ingericht worden. Met uitzondering van het zilveren hart, van de ketting van mijn moeder, en het zakhorloge van mijn vader. Door hun emotionele waarde hebben zij een speciaal plekje verworven en zullen dan ook nooit plaats maken voor wat anders in de kast. Aangezien ik een pietje precies ben kan het heel lang duren voordat alles een nieuw plekje heeft gevonden. Ik schuif net zo lang totdat ik tevreden ben met het resultaat. Het ergste is nog dat wanneer ik het deurtje van het kastje dicht doe, je bijna niets meer van mijn inspanning kunt zien... Maar goed, een paar leuke uren heb ik in ieder geval weer gehad!

Zo heb je er eentje, zo heb je er een paar en zo heb je bijna een speldenkussen vol... Bijna dan hè, want zie ik weer een mooie hoedenspeld, dan denk ik dat ik de verleiding niet kan weerstaan... Maar ach, gewoon de hoedenspelden een beetje dichter op elkaar zetten en er is weer plaats genoeg, toch?

Omdat zoveel mensen tegen mij zeiden dat ze mijn huis zo mooi vonden en dat ik daar iets mee moest doen, heb ik de stoute schoenen maar aangetrokken en ben er “iets” mee gaan doen. De meeste mensen beginnen dan een blog of instagram op te zetten. Maar ik begin weer eens met het eind, nl het maken van een visitekaartje. Nu was het in dit geval nog wel een beetje te begrijpen omdat afgelopen dinsdag Colinda van Enjoy Brocante is geweest om foto’s te maken van mijn huis en je wilt dan ook wel iets tastbaars meegeven. (waarschijnlijk kom ik pas in februari in het magazine) Een visitekaartje maken klinkt makkelijk, maar voor mij was het abracadabra. Ik heb geen computer alleen een iPhone, wat het geheel er niet makkelijker op maakte. Gelukkig heb ik een dochter die het wel voor elkaar kreeg om op de computer een visitekaartje te maken. Nu nog laten printen en....daar was het dan de geboorte van een echt visitekaartje!! Vol trots presenteer ik: De voorkant... En de achterkant!

De kers op de taart is voor mij natuurlijk een bezoek aan de kringloop, in dit geval in Joure, Markt4You. Zoals je in mijn winkelmandje kunt zien ben ik weer goed geslaagd!

Om mijn verjaardag perfect te maken zijn er niet meer dan een paar versierinkjes nodig. De zon, de boot en mijn vriend doen de rest.  De laatste paar zomerdagen hebben we mooi meegepikt. Al koelde het ‘s avonds snel af en was het ‘s nachts ijskoud. Maar dat kon voor mij de pret niet drukken

Een verstilde wereld....zo begon mijn verjaardag op onze boot in Akkrum, Friesland.